સારસિદ્ધિ કડવું - ૧૧

Submitted by swaminarayanworld on Sat, 13/02/2021 - 9:04pm

રાગ :- ધન્યાશ્રી

 

ભગવંતને ભજશે નર નિરમોઈજી, જેને હરિવિના વા’લું નથી કોઈજી ।

અખંડ રહ્યાછે હરિને જોઈજી, એવા જન જેહ તેહ હરિના હોઈજી ।।૧।।

 

રાગ :- ઢાળ

 

હરિના જન તેણે જાણિયે, જે છતિ મતિયે ઉન્મત્ત રહ્યા ।

વિવેકી પણ વૈરાગ્યવડ્યે, જાણતાં અજાણ થયા ।।૨।।

શ્રવણ છે પણ નથી સુણતા, દૃગ છે પણ ન દેખે રૂપ ।

ત્વચા છે પણ નથી જાણતા, શીત ઉષ્ણનું તે સ્વરૂપ ।।૩।।

જિહ્વા છે પણ નથી જાણતા, ષટ રસ ખાવાની રીત ।

વળી વચને કરી નથી વદતા, જે જાણી વાણી અનિત્ય ।।૪।।

પગ છે પણ નથી ચાલતા, કર છે પણ ન કરે કામ ।

નાસા છે પણ નથી સુંઘતા, સહુ આળસી પામ્યાં છે આરામ ।।૫।।

મન બુદ્ધિ ચિત્ત અહંકાર જે, તે અંતઃકરણ કહેવાય ।

અતિ થયાંછે આળસુ, અસત્ય મારગ માંય ।।૬।।

વૈરાગ્યે લિધિ ર્વિતયો વાળીને, સમેટીને સર્વે માંયથી ।

તે રાખી હરિના રૂપમાં, તે મુકી બીજે જાતિ નથી ।।૭।।

જે પરવરી ગઇતી પદાર્થમાં, વૃત્તિ થઈ તે વિષયાકાર ।

તે વાળી પાછી આણી અંતરે, તેતે નિરવેદથી નિરધાર ।।૮।।

નિરવેદ વિના ખેદ પામે, અંતર ને નિરંતર બા’ર ।

દેવ અદેવ ને ઋષિ રાજવી, પશુ પન્નગ ને નર નાર ।।૯।।

એક વૈરાગ્ય બીજી વજ્રમણી, તેને તપાવી ન શકે કોઈ તાપ ।

નિષ્કુલાનંદ શીતળ સદા, વૈરાગ્ય વજ્રમણી આપ ।।૧૦।। કડવું ।।૧૧।।