રાગ - જંગલી
પદ - ૧
મુને સ્વપ્ને ન ગમે રે સંસાર કો’ને કેમ કીજીએ;
વમન થયું મન ઉતર્યું, એવો જાણ્યો રે સંસાર. કો’ને૦ ૧
સેજ પલંગ ને પોઢણાં કોઈ તળાંસે પાવ;
પતંગ પડ્યો તે ઊપરે, માથે જમ કેરો દાવ. કો’ને૦ ૨
મૃગરાજના મુખમાં, જે કોઈ જાયે જરુર;
ખાનપાન સર્વે વિસરી, મરવું દેખે હજુર. કો’ને૦ ૩
સ્વાર્થે સહુ કોઈ મળી, વિધ વિધ કરે વાત;
અંતરમાં કેમ ઉતરે, નજરે દીઠેલ ઘાત. કો’ને૦ ૪
સમજી વિચારી જે કરો, તજો ખલકની આશ;
નિષ્કુલાનંદ નિશ્ચે કર્યું, સુખ તો સદ્ગુરુ પાસ. કો’ને૦ ૫
Disqus
Facebook Comments