જોડ્ય નથી જડતી જગમાંયે જોતેજી, ઘણી ઘણી રીતે ઘટમાં ગરી ગોતેજી
બીજા અવતારના અવતારી પોતેજી, આપે આવિયા સર્વે સામર્થિ સોતેજી ।।૧।।
ઢાળ -
સર્વે સામર્થી સહિત આવ્યા, અલબેલોજી આણી વાર ।।
પોતાના પ્રતાપથી, કર્યો અનેક જીવનો ઉદ્ધાર ।। ર ।।
ખગ મૃગ નર નિરજર, ભૂત ભૈરવ પામ્યા ભવપાર ।।
સ્થાવર જંગમ જાતની, આણે સમે લીધી છે સાર ।। ૩ ।।
દૈવી આસુરી દોયને, તાર્યા આણે સમે અગણિત ।।
ન જોઈ કરણી કોઈની, એવી નવી વર્તાવી રીત ।। ૪ ।।
તમોગુણી રજોગુણી તારિયા, સત્ત્વગુણીને આપિયા સુખ ।।
શરણાગતને આ સમે, રહેવા દીધું નહિ દુઃખ ।। પ ।।
જે જન કોઈ પ્રકારે કરીને, ઉદ્ધરવાનો આઝો નહિ ।।
એવા જન ઉદ્ધારિયા, તેની મોટપ્ય કેમ જાયે કહિ ।। ૬ ।।
ધર્મ રહિત ભકત રહિત, વળી વૈરાગ્ય જેને છે વેરવી ।।
એવા પામર નર પાર કર્યા, એવી વર્તાવી વાત નવી ।। ૭ ।।
તૃણ કાષ્ઠ ને તુંબડાં તારે, એવાં વા’ણ તો હોયે ઘણાં ।।
પણ લોહ પાષાણને તર ઉતારે, એહ નાવમાં નહિ મણા ।। ૮ ।।
તેમ દૈવી મુમુક્ષુ જીવ તારે, તેનું આશ્ચર્ય શું જાણિયે ।।
પણ આસુરી પામર નર તરે, તેથી વાત બીજી શું વખાણિયે ।। ૯ ।।
આ સમાના અવતારની, મોટપ મુખે કે’વાતી નથી ।।
નિષ્કુળાનંદ કહે જન મને, વિચારી જુવો વિધવિધથી ।। ૧૦ ।।