વારીવારી જાઉં વાલમજી મારાજી, આજ શોભ્યા છો સૌથી સારાજી
પ્રાણજીવન ઘનશ્યામ છો પ્યારાજી, નિજજનને મહાસુખના દેનારાજી ।।૧।।
ઢાળ -
સુખ દેવાને શ્રીહરિ, પ્રભુ પ્રગટ થયા તમે આજ ।।
મહા સુખમય મૂર્તિ ધરી, કયાર્ં અનેક જનનાં કાજ ।। ર ।।
આગે મત્સ્ય કચ્છ વારાહ વપુ, થયા નરહરિ રૂપે નાથ ।।
કયાર્ં કારજ નિજ જનનાં, પણ સેવી સુખી ન થયો જનસાથ ।। ૩ ।।
વામન રૂપને ધરી હરિ, કર્યું બળિ રાજાનું કામ ।।
એ પણ રૂપ અનુપમ હશે, પણ સંતે સેવી ન કરી પૂરી હામ ।। ૪ ।।
પરશુરામે ફરશી ફેરવી, કરી ભૂપ રહિત ભૂમિકા ।।
તેને પણ સત્ત્વગુણી સંત, સેવી સુખ નવ લઈ શકયા ।। પ ।।
રામ પ્રભુ તે રાજા થયા, તેને ગરીબ કેમ પૂજી શકે ।।
દુર્બળ જાયે કોઈ દર્શને, તો દ્વારપાળ મારે ધકે ।। ૬ ।।
કૃષ્ણરૂપે અનુપ આપે થયા, કયાર્ં અનેક જીવનાં કાજ ।।
પણ એમનું એમ રાખ્યું નહિ, પછી થયા રાજઅધિરાજ ।। ૭ ।।
બુદ્ધ શુદ્ધ બોધ દેઈને, તાર્યા જીવ અનંત અપાર ।।
કલકી ભાર ઉતારવાને, હરિ હવે લેશે અવતાર ।। ૮ ।।
એવા સર્વે અવતાર સૂચવી, ભાવે પ્રભુના ભાખિયા ।।
પણ આજ સંતને સુખ આપતાં, કોઈ રીતે ઊણા ન રાખિયા ।। ૯ ।।
અનેક પ્રકારે આશ્રિત જનને, આપ્યો અખંડ આનંદ ।।
નિષ્કુળાનંદ સુખદ સહુના, સ્વામી તે સહજાનંદ ।। ૧૦ ।।કડવું ।।૪૩।।