રાગ - કાફી
પદ - ૧
કાનુડા કેડે ફરવું રે કોઈથી ન ડરવું - કાનુડા૦
દૂરિજન લોક દૂર્ભાષણ બોલે, તે હૈડે નવ ધરવું રે. કોઈ૦ ૧
સગાં કુટુંબી સરવે સંગાથે, હેતડલું પરહરવું રે. કોઈ૦ ૨
સંસારીથી સગપણ તોડી, કાનકુંવરથી કરવું રે. કોઈ૦ ૩
બ્રહ્માનંદ કહે મન કર્મ વચને, વ્રજજીવનજીને વરવું રે. કોઈ૦ ૪
પદ - ૨
કાનુડા કેડે જાવું રે, સમજી છું આવું - કાનુડા૦
મોહનનું મેણું મારે માથે, કોઈ દી ’ બીજાની નહિ કા’વું રે. સમ૦૧
ચૌદ લોકમાં સર્વે અબળા, તેને વરીને ખોટી થાવું રે. સમ૦ ૨
વરીએ તો નટનાગર વરીએ, અંખડ એવાતન છાવું રે. સમ૦ ૩
બ્રહ્માનંદ કહે અવરપુરુષને, વરવાથી રૂડું વિખ ખાવું રે. સમ૦૪
પદ - ૩
કાનુડા કેડે ચાલી રે, થઈ મતવાલી રે - કાનુડા
હું જાણું લોકડીયાં કાલાં રે, લોક કહે છે મુને કાલી રે. થઈ૦ ૧
જે ચાલે કાનુડાની કેડે, તેની ખેપ ન જાય કેદી ખાલી રે. થઈ૦ ૨
શિર જાતા નટવર નહીં છોડું, ટેક અચળ ઊર ધારી રે. થઈ૦ ૩
બ્રહ્માનંદના નાથ સંગાથે, લાગી છે રંગડાની તાળી રે. થઈ૦ ૪
પદ - ૪
કાનુડા કેડે જાઈએ રે, શીદને લજાઈએ - કાનુડા૦
લાજ વિના લોકડિયાં તેથી, દુર્બળ થઈ ન દબાઈએ રે. શીદ૦ ૧
વ્રજજીવનને ભજતા જે વારે, નામ તેનું લઈ નાહીએ રે. શીદ૦ ૨
કહોને સારુ શું રે થવાનું, લોક તણી મોટાઈએ રે. શીદ૦ ૩
બ્રહ્માનંદ કહે નિઃશંક થઈને, ગોવદના ગુણ ગાઈએ રે. શીદ૦૪