રાગ - ગરબી
પદ ૧
આજ મેં તો દીઠા વહાલાને વાટ વહેતા;
નેણાં રોકયાં નથી રહતાં રે બેની. આજ૦ ટેક.
પાઘડી બાંધી છે ત્રિલોક થકી ન્યારી;
ધીરજ રહેતી નથી મારી રે બેની. આજ૦ ૧
ચોળ રંગીલો રૂડો મોલીડાનો છેડો;
ભૂલી ભાળીને જળબેડો રે બેની. આજ૦ ૨
ટુણાં ભર્યાં છે એના ફુલડાંને તોરે;
મનને તાણે છે જોરે જોરે રે બેની. આજ૦ ૩
બ્રહ્માનંદનો વહાલો કુંજનો વિલાસી;
હૈડે વસી છે એની હાંસી રે બેની. આજ૦ ૪
૧. હસમુખ પાટડીયા
પદ - ૨
આજ વહાલો ઉભા છે જમુનાને આરે;
મૂર્તિ વસી છે મન મારે રે હેલી. આજ૦ ટેક.
કેસરની આડ રૂડી નલવટ કીધી;
આંખ્યું વેચાતી કરી લીધી રે હેલી. આજ૦ ૧
વાંકડી ભ્રકુટિ મને લાગે અતિ વહાલી;
સર્વે મેલીને જાઉં ચાલી રે હેલી. આજ૦ ૨
લોચન રંગીલાં તીખાં બાણ જેમ લાગ્યાં;
ઊંડાં ગરી ગયાં આઘાં રે હેલી. આજ૦ ૩
બ્રહ્માનંદનો વહાલો કુંજનો વિહારી;
છબીપર જાઉં બલીહારી રે હેલી. આજ૦ ૪
પદ - ૩
આજ મુને સામો મળ્યો છે અલબેલો ;
છોગાંવાળો રંગ છેલો રે આલી. આજ૦ ટેક.
મોંઘા મૂલી રે પહેરી મોતીડાંની માળા;
ભાલ કપોળ કેસરાળા રે આલી. આજ૦ ૧
ગજરા પહેર્યા છે ઘેરા રંગના ગુલાબી;
શોભા ત્રિલોક કેરી દાબી રે આલી. આજ૦ ૨
બાજુ કાજુ રે લીધા ફુલડાના બાંધી;
ભ્રમર ભમે છે તાર સાંધી રે આલી. આજ૦ ૩
બ્રહ્માનંદનો વહાલો રંગડાનો ભરીયો;
લઈને હૈયામાં ધરીયો રે આલી. આજ૦ ૪
પદ - ૪
આજ મારે નંદનો નંદન ઘેર આવ્યા;
મોંઘે મોંઘે મોતીડે વધાવ્યા રે સૈયરો. આજ૦ ટેક.
હસીને બોલાવી મુને હેતમાંઈ હેરી;
રેંટો બાંધેલ સોનેરી રે સૈયરો. આજ૦ ૧
સોનેરી કોરનું નાખેલ ખભે શેલું;
રસિયે કીધેલ રંગરેલું રે સૈયરો. આજ૦ ૨
ફુલડાંનાં મેલ્યાં માથે છોગલાં રે ફરતાં;
મુને નથી વિસરતાં રે સૈયરો. આજ૦ ૩
બ્રહ્માનંદના વહાલાથી પ્રીતડી બંધાણી;
મહેણું લીધું છે માથે તાણી રે સૈયરો. આજ૦ ૪