રાગ ગરબી
પદ - ૧
સર્વે જુઠી જગત માયા. વિચારી જોને જીવ.
તારી જુઠી છે આ કાયા. વિચારી. ૧
માત તાત ભાઈબંધ. વિચારી.
નારી જોઈ થયો અંધ. વિચારી. ૨
એમાં કોણ સગું તારું. વિચારી.
સર્વે માયાનું છે લારું. વિચારી. ૩
ભુખે મરી માયા જોડી. વિચારી.
અંતે કામ ન આવે કોડી. વિચારી. ૪
ધન ધામ ધરા ડેલી. વિચારી.
મોટા ચાલી ગયા મેલી. વિચારી. ૫
ધનપતિ ક્રોડી કાવે. વિચારી.
મૂવા પછી કામ ન આવે. વિચારી. ૬
જેણે દીધું નિજ હાથે. વિચારી.
તેણે લીધું પોતા સાથે. વિચારી. ૭
દાસ બદ્રિનાથ કહે છે. વિચારી.
કોણ ગયું કોણ રહે છે. વિચારી. ૮
પદ - ૨
તેં તો જન્મ એળે ખોયો. ભવ પંથમાં રે લોલ.
સગાં સુતમાં તું મોહ્યો. ભવ પંથમાં. ૧
મીઠું મીઠું બોલી નારી. ભવ પંથમાં.
તુંને કર્યો અતિ ખ્વારી. ભવ પંથમાં. ૨
વળી હસી રે બોલાવ્યો. ભવ પંથમાં.
નેણ બાણેથી ભૂલાવ્યો. ભવ પંથમાં. ૩
સૌએ કર્યો તુંને ડાહ્યો. ભવ પંથમાં.
ઘણો મનમાં ફુલાયો. ભવ પંથમાં. ૪
લઈ લોક તણો ભાર. ભવ પંથમાં.
ખોયો જન્મ ગમાર. ભવ પંથમાં. ૫
નાત જાતમાં થયો મોટો. ભવ પંથમાં.
ખરી રહેણીમાં તો ખોટો. ભવ પંથમાં. ૬
હવે માન કહ્યું મારું. ભવ પંથમાં.
કર જીવનું તું સારું. ભવ પંથમાં. ૭
દાસ કે છે બદ્રિનાથ. ભવ પંથમાં.
સહાય કરે દિનોનાથ. ભવ પંથમાં. ૮
પદ - ૩
તુંને માન બહુ વ્હાલું. આ લોકમાં રે લોલ૦.
મન માને તેમ ચાલું. આ લોકમાં. ૧
માન સારુ વેઠે ભૂખ. આ લોકમાં.
ગણે નહિ દેહ દુઃખ. આ લોકમાં. ૨
શિખ્યો સંસારની રીતિ. આ લોકમાં.
બહુ કરે છે અનિતિ. આ લોકમાં. ૩
સૌએ કર્યો બુદ્ધિવાન. આ લોકમાં.
આવ્યું તેનું અતિ માન. આ લોકમાં. ૪
મુછૂં તાણી લાવે તાલ. આ લોકમાં.
છાતી કાઢી ચાલે ચાલ. આ લોકમાં. ૫
અભિમાન અતિ ભારે. આ લોકમાં.
કેની શીખ નવ ધારે. આ લોકમાં. ૬
આંખ તાણી બોલે મુખ. આ લોકમાં.
રૂડા સંતને દે છે દુઃખ. આ લોકમાં. ૭
બદ્રિનાથ કહે વાણી. આ લોકમાં.
જાશે જમ તુને તાણી. આ લોકમાં. ૮
પદ - ૪
પ્રાણી પ્રભુને તું ભૂલ્યો. સંસારમાં રે લોલ.
સગાં સુત જોઈ ફુલ્યો. સંસારમાં. ૧
ખેતી વાડી ઘર ઘોડી. સંસારમાં.
તેમાં રહ્યો જીવ જોડી. સંસારમાં. ૨
કરી કૂડ ને કપટ. સંસારમાં.
કર્યું ધન ભેળું ઝટ. સંસારમાં. ૩
ખાધું ખર્ચ્યું નહિ કાંઇ. સંસારમાં.
ઘાલ્યું ઊડું ઘરમાંઇ. સંસારમાં. ૪
પછી મરીને થયો ભૂત. સંસારમાં.
નડે કુળને કપૂત. સંસારમાં. ૫
આવી પગે પડે સહુ. સંસારમાં.
ધુણે દીકરાની વહુ. સંસારમાં. ૬
વળી ડાકલાં તે વાગે. સંસારમાં.
ડોસો ગોખલાને માગે. સંસારમાં. ૭
બદ્રિનાથ એમ ગાય. સંસારમાં.
સંત સેવે સુખ થાય. સંસારમાં. ૮