સખી અક્ષરધામથી આવીને. આજ પ્રગટ થયા અલબેલ છોગાંવાળો છેલ; (૪)

 

રાગ ધોળ

પદ - ૧

સખી અક્ષરધામથી આવીને.

આજ પ્રગટ થયા અલબેલ છોગાંવાળો છેલ;

કૃપા કરી શ્રી હરિ.

દેશ પૂરવમાં પોતે પ્રગટ્યા, રૂડું કહીએ છપૈયા ગામ;

ધરમને ધામ. કૃપા.૨

ત્યાં લીલા કરી બહુ ભાતની, પછી લીધો વાલે વનવાસ;

થઈને ઊદાસ. કૃપા. ૩

બહુ દિન વન વાલો વિચર્યા, કર્યા પતિત જન પાવન;

દઈ દરશન. કૃપા. ૪

ગિરધારી ગામ લોજ આવિયા, વાવ્ય તિરે બેઠા વ્રજ ચંદ;

મળ્યા સુખાનંદ. કૃપા. ૫

સુખાનંદજીની સુંણી વિનંતી, ગયા જગ્યા માંહી ગોવિંદ;

દિઠા મુક્તાનંદ. કૃપા. ૬

બદ્રિનાથ કહે વરણી જોઈને, ઊઠી સામા આવ્યા સંત સાથ;

નમ્યા જોડી હાથ. કૃપા. ૭

 

પદ - ૨

નિલકંઠે પૂછયું મુક્તાનંદને, જીવ ઈશ્વર માયાનું રૂપ,

કહો મુની ભુપ; સર્વે હિત કારણે. ૧

નિરમાની થઈ મુક્તાનંદજી, આપ્યો ઊત્તર શાસ્ત્ર પ્રમાણ;

જોડી બેઊ પાંણ. સર્વે. ૨

ગુણવાન સંત સહુ જોઈને, રહ્યા લોજમાંહી જગવૃંદ;

પામ્યા સૌ આનંદ. સર્વે. ૩

મુક્તાનંદજીએ પત્ર લખીયો, સ્વામી રામાનંદજી ઊપર;

અતિશે સુંદર. સર્વે. ૪

નિલકંઠજીએ પણ લખીયો, પછી તેડયા ભટ્ટ મયારામ;

લખ્યાં શિરનામ. સર્વે. ૫

પત્ર લઈ મયારામજી ચાલીયા, ગયા ભુજમાં કરી હુલાસ;

રામાનંદ પાસ. સર્વે. ૬

ગંગારામ ઘેર સ્વામી શોભતા, નામી શિષ્ય આપ્યા પત્ર હાથ;

કહે બદ્રિનાથ. સર્વે. ૭

 

પદ - ૩

પત્ર વાંચી સ્વામી એમ બોલીયા, સરવે જાણી લેજો મારા દાસ;

આવ્યા અવિનાશ, સરવે જન સાંભળો. ૧

અમે ડુગડુગીને રે વગાડીયે, વાંસે આવે રમત કરનાર;

કરવા ભવપાર. સરવે. ૨

એવું કહ્યું હતું પહેલું તમને, તેહ વાત સાચી થઈ આજ;

પધાર્યા મહારાજ. સરવે. ૩

પછી ભુજથી સ્વામી સીધાવીયા, આવ્યા મહેતા નરસિંહને ધામ;

પિપલાણે ગામ. સરવે. ૪

ત્યાં સરવે સંતને તેડાવીયા, સંત સંગે આવ્યા દિનાનાથ;

મળ્યા ભરી બાથ. સરવે. ૫

પૂછ્યા શુભ સમાચાર સ્વામીએ, હેતે કરતાં પરસ્પર વાત;

થયું પ્રભાત. સરવે. ૬

દઈ દીક્ષા ધાર્યું રૂડું નામને, બદ્રિનાથ કહે સહજાનંદ;

જન સુખકંદ. સરવે. ૭

 

પદ - ૪

ધર્મધુર સાપી ધર્મ સુતને, રામાનંદજીએ ત્યાગ્યું તન,

થઈ પ્રસન્ન; અધમ ઊધારીયા. ૧

પછી શ્રી સહજાનંદ સ્વામીએ, પ્રગટાવ્યો પ્રતાપ અપાર;

સુંણી વાધે પ્યાર. અધમ. ૨

કરાવે સમાધિ સર્વે જનને, જાય ધામમાંહી તતખેવ;

દેખે ઈષ્ટ દેવ. અધમ. ૩

જાણી સર્વેના કારણ શ્યામને, થાય શિષ્ય જોડીને બે હાથ;

નામે ચરણે માથ. અધમ. ૪

એવો પ્રગટ પ્રતાપ દેખાડીયો, કેતાં પાર પામે નહી શેષ;

શારદા ગણેશ. અધમ. ૫

જેહ જન પ્રિતે શીખે સાંભળે, વળી ગાશે કરી અતિ પ્યાર;

તરસે સંસાર. અધમ. ૬

સુખકારી શ્યામ છબી ઊપરે, દાસ બદ્રિનાથ વારી જાય;

હેતે ગુણ ગાય. અધમ૦ ૭