રાગ :- ધન્યાશ્રી
વૈરાગ્યવાનનું વર્તવું વખાણુંજી, જેને માયિક સુખ સૌ સરખું જણાણુંજી
લોકાલોકે જેનું મન ન લોભાણુંજી, એક હરિચરણે ઠીક મન ઠેરાણુંજી ।।૧।।
રાગ :- ઢાળ
ઠેરાણું ચિત્ત હરિચરણે, તેણે કરી તન સુખ ત્યાગ છે ।
સારૂં નરસું સરખું થયું । જેને ઉર અતિ વૈરાગ્ય છે ।।ર।।
ખાતાં ન થાય ખરખરો, જેવું અન્ન જડે તેવું જમે ।
સુકું લુખું સ્વાદુ નિરસ્વાદુ, ખાઈને દિન નિગર્મે ।।૩।।
જળ દળ ફળ ફૂલ જમી, સદાયે મને રહે સુખી ।
વૈરાગ્ય જેને ઉર ઉપજે, તે સહુ વાતે રહે સુખી ।।૪।।
ફાટયાં તુટયાં વિણિ વિથીથી, ઘણા ચીરાની કંથા કરે ।
શીત ઉષ્ણ નિવારવા સારૂં, એવી અંગે ઓઢી ફરે ।।પ।।
સુવા ન શોધે સાથરો, સુંદર સુંવાળી જાગ્ય ।
સમ વિષમ સમ સમઝે, જેને તન સુખનો છે ત્યાગ ।।૬।।
રાત દિવસ હૃદયા વિષે, દઢ રે’છે હરિનું ધ્યાન ।
તેણે કરી નથી આવતું, અણુભાર અંગે અભિમાન ।।૭।।
કોઈક નંદે કોઈક વંદે, કોઈ ના’પે આપે ખાવા અન્ન ।
કોઈ ગૃદ પથર ગોબર નાખે, તોય સદા રાજી રહે મન ।।૮।।
એવી વૈરાગ્ય વિનાની વિપત્તિ, કહો કોણ સહિ શકે શરીર ।
વેષ લિધે વૈરાગ્યને જાણો, કેમ ધરાયે ધીર ।।૯।।
વારિવારિ જાઉં એ વૈરાગ્યને, જેણે જગસુખ દુઃખ જાણ્યું સહી ।
નિષ્કુલાનંદ નિરવેદ જેવું, બીજું હોય તો દેખાડો કહી ।૧૦। કડવું ।।૯।।