પછી ઊગ્યો અર્ક ને જાતી રહી જામનીજી, ભવન ભવનથી ભેળી થઈ ભામનીજી ।
નંદ ઘરે નવલો રથ કેનો આવ્યો કામનીજી, અલબેલો આવ્યા જાણી ધામધામનીજી ।।૧।।
ઢાળ –
ધામધામથી ધાઈ ગોપી, વળી રથ જાણીને રાજનો ।
ટોળે મળી વળી વનિતા, મેલ્યો ધંધો ઘર કાજનો ।।૨।।
આવી જોયું ત્યાં ઊદ્ધવદીઠા, પછી ભેટી તેને ભાવશું ।
પછી પ્રેમે કરીને પ્રમદા, પુછે ઊદ્ધવને ઊત્સાવશું ।।૩।।
શિયો સંદેશો સુખનો, કૃષ્ણજીએ અમને કા’વિયો ।
તમને મુકયા તે ન આવ્યા, એવો શિયો અભાવ આવિયો ।।૪।।
સાચું કહેજો સમ અમારા, અમે પુછુંછું એ પ્રશ્નને ।
અમ ઊપરે ઊદ્ધવ એણે, કહો કેમ ધાર્યું છે કૃષ્ણને ।।૫।।
અહોનિશ ઊદ્ધવ તમે, મોહનશું રહોછો મળી ।
કોઈ વારે કૃષ્ણજી કહેતા, વ્રજમાં જાશું વળી ।।૬।।
ઊદ્ધવ કહેજો અમને, હોય જથારથ જેવું સહિ ।
શિયે વાંકે શ્યામળો, વળી વ્રજમાં આવ્યા નહિ ।।૭।।
સ્નેહ છે એને કોણ સાથે, કેની પ્રીત કરી પિયુ વાધિયા ।
કેને વશ થઈ રહ્યા વહાલો, જે અમને તજી તેના થયા ।।૮।।
ઊદ્ધવ અમને અલબેલાની, કથા તે સર્વે કહો કથી ।
કોણ કારણ ઊદ્ધવ અમને, મોહને ઊતાર્યાં મનથી ।।૯।।
ઊદ્ધવજી હવે ઊચ્ચરો, રખે વા’લે કહ્યું તે વિસારતા ।
નિષ્કુલાનંદના નાથજીની, કરો વિધ વિધ વારતા ।।૧૦।। કડવું ।।૨૮।।
પદ-૭
રાગ : સોરઠા
‘જનુની જીવો રે ગોપીચંદની’ એ ઢાળ.
ઉદ્ધવજી હવે ઉચ્ચરો, કરો વા’લાની વાત;
જે રે કરો તે જીવાડજો, અમો છીએ અબળાની જાત...ઉદ્ધવ૦ ।। ૧ ।।
સહુ મળી અમે સુણવા, લેવા સુખ શરીર;
ઉદ્ધવ અમે છીએ અધીરિયાં, તેને આપજો ધીર..ઉદ્ધવ૦ ।। ૨ ।।
એક વાતે શાંતિ ઊપજે, એકે ઊઠે છે ઝાળ;
વિવેકે કહેજો તે વીરા વળી, થઈ દિલના દયાળ..ઉદ્ધવ૦ ।। ૩ ।।
વલવલું છું અમે વનિતા, તે તો કૃષ્ણને કાજ;
નિષ્કુળાનંદનો નાથજી, કયારે મળશે મહારાજ..ઉદ્ધવ૦ ।। ૪ ।।