ઊદ્ધવ ઊચ્ચરિયા કરી અતિ વિનતિજી, માતાજી મારી છે જો થોડી મતિજી ।
મૂઢ નવ જાણે ગૂઢ તમારી ગતિજી, આપો મને આજ્ઞા જાઉં હવે જુવતિજી ।।૧।।
ઢાળ –
જાઉં હવે જગદીશ પાસે, એવી આજ્ઞા કરો તમે ।
ત્યારે સુંદરી કહે સારૂં વીરા, સુખે પધારો રાજી અમે ।।૨।।
પછી ભવન ભવન ગઈ ભામીની, લાવી ભેટ ભૂધર અરથે ।
મહી માખણદુધ ઘૃત ગાડવા, વળી લાવીને બાંધ્યા રથે ।।૩।।
કોઈક કુરમલડો લાવી, કોઈક તલ બાજરી તલ સાંકળી ।
કોઈક ધોતી પોતી પીતાંબર, કોઈ લાવી કાળી કાંબળી ।।૪।।
ભર્યો રથ લઈ ભેટશું, લાવી વસ્તુ બહુ પ્રકારની ।
અગર ચંદન માળા આપી, ઊદ્ધવ કરજો પૂજા મોરારની ।।૫।।
કોઈક કહે ચરણ હૃદે ધરજો, કોઈ કહે અંગોઅંગ ભેટજો ।
કોઈક કહે હૈયે હાથ ચાંપી, કોઈ કહે ચરણમાં લોટજો ।।૬।।
કોઈ કહે જઈ બકી લેજો, કોઈ કહે ગાલ ઝાલી તાણજો ।
કોઈ કહે હાથ જોડી કહેજો, હરિ અમને પોતાનાં જાણજો ।।૭।।
જેને જેવું અંગ હતું, તેણે તે તેવું કા’વિયું ।
હેત છુપાળ્યું નવ છુપે, હૈયાનું તે હોઠે આવિયું ।।૮।।
વળી સહુ મળી પ્રણામ કહ્યા, ઊદ્ધવ કહેજો જઈ કૃષ્ણને ।
દયાનિધિદયા કરીને,દેજો વહેલાં હરિ દૃષ્ણને ।।૯।।
ઊદ્ધવજી સ્તુતિ કરજો, કર જોડી અમારી વતી ।
નિષ્કુલાનંદના નાથ આગળે, વિધવિધ કરજો વિનતિ ।।૧૦।। કડવું ।।૩૮।।