છપૈયે પ્રગટ થયા ઘનશ્યામ, ભાવે કરી ભક્તિ ધરમને ધામ (૫)

છપૈયે પ્રગટ થયા ઘનશ્યામ, ભાવે કરી ભક્તિ ધરમને ધામ. છપૈ.

સંવત્ અઢાર સાડત્રિશો સાલ, ચૈત્ર સુદિ નવમી રૂડો સોમવાર;

દશ ઘડી રાત્રે થયો અવતાર. છપૈયે. ૧

ભવ બ્રહ્મા દેવ આવ્યા તિયાં દોડી, કરે ઘણી વિનંતી બેઊ કર જોડી;

ભલે આવ્યા ઊધ્ધારવા જન ક્રોડી. છપૈયે. ૨

વાજે ઘણાં દેવનાં વાજાં ગગન, કરે સુર પુષ્પની વૃષ્ટિ સઘન;

નાચે અપસરા થઈને મગન. છપૈયે. ૩

નૃત્ય કરી નારદ વિણા બજાવે, સિધ્ધ ચારણ ગાંધર્વ તે ગુણ ગાવે;

દાસ બદ્રિનાથ બલિહારી જાવે. છપૈયે. ૪

છપૈયે આનંદ વાધ્યો અપાર,

વાજે ઘણાં વાજાં ધરમને દ્વાર. છપૈયે.

છપૈયાની માનની મંગળ ગાવે, શણગાર સારા શરીરે બનાવે;

ગુણ ગાતી ગાતી ધરમ ઘેર જાવે. છપૈયે. ૧

શ્યામ મુખ જોઈને અતિ સુખ પાવે, માઘે મુલે મોતીડે કરી વધાવે;

વારે વારે વાલાને વારણે જાવે. છપૈયે. ૨

ખમાં ખમાં ઘણું જીવો ઘનશ્યામ, કરો તમે રક્ષા અમારી અકામ;

એમ કહી રમાડે છે આઠું જામ. છપૈયે. ૩

જયજયકાર થયો ત્રિભુવન, છપૈયામાં લીલા કરે છે જીવન;

દાસ બદ્રિનાથ કહે ધન્ય ધન્ય. છપૈયે. ૪

 

વાલમજી જીવો ઘણું ઘનશ્યામ,

પ્રેમવતી જોઈ જીવે આઠું જામ. વાલમજી.

માતા પિતા પ્રિત કરીને બોલાવે, વિધવિધ ભોજન ભાવે જમાડે;

બહુ રૂડાં વસ્ત્ર ઘરેણાં પહેરાવે. વાલમજી. ૧

શોભે ઘણી સુંથણલી બુટ્ટાદાર, હિરના ચિર ઝમકે સોનેરી તાર;

અંગરખી અંગમાં ઓપતી અપાર. વાલમજી. ૨

માતાજીએ ટોપી પહેરાવી છે માથ, પોંચી કડાં હેમ જડાવનાં હાથ;

મંદ મંદ મુખે હસે દીનોનાથ. વાલમજી. ૩

કંઠે કંઠી મોતીમાળા હેમહાર, પાયે તોડા ઝાંઝરનો ઝમકાર;

જોઈ બદ્રિનાથ જાયે બલિહાર. વાલમજી. ૪

 

પાતળીયો પ્રાણ થકી સૌને પ્યારો.

બાલમળી ખેલાવે ધર્મદુલારો. પાતળીયો.

સખા મળી શ્યામને લઈ ગયા વન, અતિ ઘણું ઝાડે કરીને સઘન;

તેમાં એક આંબો છે દૈયો પાવન. પાતળી. ૧

જમ્યા તેનાં ફળ કરીને હુલ્લાસ, સખા સંગે શ્યામ કરે બહુ હાસ;

આવ્યો કાળિદત્ત તેનો કર્યો નાશ. પાતળીયો. ૨

રમ્યા જીયાં આંબલી પિપલી શ્યામ, લાગ્યો ખાંપો સાથળમાં તેહ ઠામ;

પડ્યું તેનું ખાંપાતલાવડી નામ. પાતળીયો. ૩

કૂવો એક ભૂતિયો શોભા અપાર, કર્યો તેને ગંગા ગોમતીની હાર;

બદ્રિનાથ કહે નાય તે પામે પાર. પાતળીયો. ૪

 

શામળિયો ખેલ ખેલે સખા સાથ.

છપૈયામાં અનંત ભુવનનો નાથ. શામળિયો.

સખા સંગે નારાયણસર નાય, ડુબકી મારી જલમાંય સંતાય;

પુષ્પ વૃષ્ટિ કરે દેવ હરખાય. શામળિયો. ૧

એક દિન જાંબુડે ગયા ગોપાળ, પોતા સંગે લઈ નાના નાના બાળ;

આવ્યો મલ્લ તેને કર્યો બેહાલ. શામળિયો. ૨

ગાયું ગઊઘાટે ચારવાને જાય, બાલક્રીડા કરી વનફળ ખાય;

સખા સંગે નિત્યે નદીમાંય નાય. શામળિયો. ૩

એવી ઘણી લીલા કરે ઘનશ્યામ, જેહ જન સુંણે તેનાં થાય કામ;

                                                 દાસ બદ્રીનાથ રટે આઠું જામ. શામળિયો. ૪