રાગ : પ્રભાતી
પદ - ૧
આજ ઉજાગરો નેણ દીસે હરિ, પ્રાતઃ સુધી કેની સાથે જાગ્યા;
પાઘના પેચ ચઉ દીશ છૂટી રહ્યા, વદન કાજળ તણા દાગ લાગ્યા. આ. ૧
આળસ અંગમાં થાક લાગ્યો અતિ, અધર તંબોળની રેખ રાતી;
ફુલ ગળે માળ તે અતિ ચોળાઇ ગઈ, માલ મોતી તણાં ચેન છાતી. આ. ૨
કપટ મેલો હવે નાથ સાચું કહો, આજ કેને તમે હાથ આવ્યા;
પાલટી મોજડી પડી રહી પાંભડી, લાલજી ચીર ક્યાં થકી લાવ્યા. આ. ૩
કામરૂ દેશની મળી કોઇ કામની, મંત્રે બાંધ્યા તેની કેડ ડોલો;
બ્રહ્માનંદ કહે હરી વાત પૂછું ખરી, બીઓ માં અમથકી સાચું બોલો. આ. ૪
પદ - ૨
આજ પરભાતના અસુરા આવીયા, લાલ ક્યાં એવડી વાર લાગી;
કુસુમની સેજ મેં સજી તમ કારણે, જોઈ જોઇ વાટડી રેણ જાગી. આ. ૧
અમ ઘરે આવતાં દુઃખ શું દીઠલું, ત્યાં જઈ અધિક શું સુખ માન્યું;
કોલ મુજને દેઈ ગયા ઘેર કોઇને, જાદવા તમારૂં સાચ જાણ્યું. આ. ૨
વિસ ગાળ્યું દૈયે તોય નવ વદાડો, રીશ મેલી કરી ઈશ રહો છો;
સાચ તેને ઘરે રળો છો શ્યામળા, કપટની વાત અમ પાસે કહો છો. આ. ૩
જડી બુટી દેઇ કાંઇક જાદુ કરી, તમારૂં લીધલું ચિત્ત તાણી;
બ્રહ્માનંદ કહે તેનું વદન જોયા વિના, નાથ લેતા નથી અન્ન પાણી. આ. ૪
પદ - ૩
પધારો પધારો નાથ કરૂણા કરી, શ્યામળા એકલાં સુખ ના’વે;
મળી એકાંત ગલ બાંહી નાખ્યા વિના, ઘોરતમ રાત તે કેમ જાવે. પ. ૧
દીનબંધુ તમે સમુદ્ર છો દયાના, લાલ મુજ ઉપરે દયા લાવો;
પ્રીત રીતે કરી સેજમેં પાથરી, આપવા સુખ રંગ રેલ આવો. પ. ૨
વાટડી જોઇને રહી છું વાલમા, ભેટવા તણી મન આશ ભારી;
સુખ તણા ધામ આરામ છો સંતના, શ્યામ પુરી કરો હામ મારી. પ. ૩
હેતની વાત કરી બાંહી ઝાલો હસી, ભુધરા ભાવની દૃષ્ટિ ભાળો;
બ્રહ્માનંદ કેરડા નાથ રંગ રમીને, વાલમા રંગની રેલ વાળો. પ. ૪
પદ - ૪
કુણ તપ કીધલાં વ્રજતણી વનિતા, રંગ ભીનો જેને સંગ રાતા;
ઝળકે તે વદન નિત્ય રંગ મચવે ઝડી, ઘડી મેલી નથી દૂર જાતા. કુ૦ ૧
કોટી કલપાંત લગ નિમ વ્રત કરતાં, જેનો લક્ષ ઉરમાંહી નાવે;
તે વ્રજ વનિતાતણે વાંસે ફરે, કાનુડો કાનુડો કઈ બોલાવે. કુ૦ ૨
કાળના કાળ ભુપાલ ભુપોતણા, બિવાર્યા અલ્પ ભય થકી બીવે;
મહાજજ્ઞતણા અન્નની રૂચી નહીં, પ્રમદા તણી લે છાસ પીવે. કુ૦ ૩
પરાપર પાર તે પાર પરમાત્મા, વેદની ન પહોંચે તહાં વાણી;
બ્રહ્માનંદ કહે વ્રજનારને વાટમાં, દાણ રોકી લીએ થઈ દાણી. કુ૦ ૪