રાગ :- ધન્યાશ્રી
ભક્તિમાં ભાર ભારે છે બહુજી, કેટલીક મોટપ મુખે હું કહુંજી ।
તમે વિચારી જુઓ જન સહુજી, એહ મોટપને ઉપમા શી દઉંજી ।।૧।।
રાગ :- ઢાળ
દઉં શી એને ઉપમા, ભક્તિ બરોબર બીજું નથી ।
તે ભક્તિ પ્રભુ પ્રકટની, કહી નથી પરોક્ષની કથી ।।૨।।
પામી પ્રભુ પ્રગટને, જેણે લીધો છે મોટો લાવો ।
મોટો લાભ મળી ગયો, ટળી ગયો પૂરણ દાવો ।।૩।।
તેને તોલે ત્રિલોકમાંહી, ના’વે કોઇ નિરધાર ।
સમે સમે સુખ પામિયાં, પ્રભુ પ્રગટના ભજનાર ।।૪।।
પ્રગટ ભક્તિ વ્રજ વાસીયે કરી, પરોક્ષ ભક્ત અજ અમરેશ ।
જેવું સુખ ગોપી ગોવાળ પામિયાં, તેવું ન પામિયા વિધિ ઇશ ।।૫।।
પ્રગટ ભજી ઋષિ પતની, પરોક્ષ ભજયા ઋષિરાય ।
ઋષિપત્નીએ હરિ રાજી કર્યા, ઋષિ રહ્યા પરિતાપ માંય ।।૬।।
પ્રભુ પ્રગટના પ્રસંગ વિના, રહી ગઇ એવા મોટાને ખોટ ।
આજ કાલના અભાગિયા, દિશ વિના દિયે છે દોટ ।।૭।।
પ્રગટ વિના છે પાંપળાં, ભક્ત કરે છે ભવમાંય ।
ખરા ખાંડતાં કુસકા, કણ નહિ નિસરે તે માંય ।।૮।।
હરિ લાડીલા લાડુ જમી ગયા, કેડે પડ્યાં રહ્યાં પતરાવળાં ।
જેથી ભુખ ન જાય સુખ ન થાય, વણ સમજે ચાટે છે સઘળાં ।।૯।।
દન્તી ગયા દાંત રહ્યા, કેમ ભાગે કોટ કમાડ ।
નિષ્કુલાનંદ પરોક્ષ ભક્તિને, પ્રિછજો એહ પાડ ।।૧૦।। કડવું।।૨૪।।
રાગ :- ગરબી
પરોક્ષ ભક્તરે પામે નહિ પ્રાપતિરે, જીવની જરાય જંપે નહિ ઝાળરે,
પૂરણ થયાનીરે પ્રતીતિ નવ પડેરે, સંશયવત રહે સદા કાળરે; પરોક્ષ૦ ।।૧।।
મુખોન્મુખરે મળ્યા નથી માવજીરે, કેવા હરિ જાણી કરશે ધ્યાનરે ।
રૂપ અનુપમરે કેવું હૃદે રાખશેરે, જેને અણ દિઠે છે અનુમાનરે; પરોક્ષ૦ ।।૨।।
અણ મળ્યાનીરે અંતરે આગન્યારે, પાળશે કઇ પેરે કરી પ્રીતરે ।
ધર્મને નિમરે કેમ દ્રઢ ધારશેરે, જે નથી જાણતા હરિની રીતરે; પરોક્ષ૦ ।।૩।।
વણ દીઠે વાતરે વદને શું વદશેરે, નથીઆવ્યા દયાળુ દીઠામાંયરે ।
નિષ્કુલાનંદરે ન મળેલ નાથનારે, તેણે ધર્મ નિ’મ ન રહે કાંયરે; પરોક્ષ૦ ।।૪।। પદ ।।૬।।