દોહા
ચલ ઉત્સવ ચડોતરે, વરતાલે વારમવાર ।
ઠીક પોતે ઠરાવિયા, જગ તારવા જીવ અપાર ।।૧।।
રામનૌમી એકાદશી, પ્રબોધની જે પાવન ।
આવે અગણિત એ સમે, સહુ જન કરે દરશન ।।૨।।
સંત અનંત સૌ મળે, વળી ભેળા હોય ભગવંત ।
તેનાં દરશન કરતાં, પામે પરમ પદ અનંત ।।૩।।
વળી મનોહર મૂર્તિયો, મંદિરમાં સુંદર સાર ।
જે નિરખે નયણાં ભરી, તે પામી જાય ભવપાર ।।૪।।
ચોપાઇ
ધન્ય ધન્ય ધામ વરતાલરે, સારો આવ્યો છે સર્વે તાલરે ।
જેમ મંદિર સારું સુંદરરે, તેમ મૂર્તિયો મનહરરે ।।૫।।
નિર્ખિ જન મગન થાયરે, હર્ખી હર્ખી હરિગુણ ગાયરે ।
જળ અમળ નાયે ગોમતીરે, જીયાં નાહ્યા પોતે જગપતિરે ।।૬।।
કરે ઓટા દેરીનાં દર્શનરે, લિયે છાપ તે થાય પાવનરે ।
અતિ અમુલ્ય આંબલા છાયરે, બેઠા હરિ કરી જ્યાં સભાયરે ।।૭।।
સુંદર સારું શોભેછે તલાવરે, જીયાં જોયા મનોહર માવરે ।
તિયાં આંબલી એક રૂપાળીરે, બેઠા સંતપતિ પાટ ઢાળીરે ।।૮।।
આંબા ઉભે શોભેછે અતોલેરે, જીયાં હરિ બેઠા હિંડોલેરે ।
પ્રેમે પે’ર્યાતાં સોનેરી પટરે, વળી માથે ધર્યો’તો મુગટરે ।।૯।।
એવી જુવેછે જે સર્વે જાગ્યરે, તેનાં કહ્યાં ન જાયે ભાગ્યરે ।
ધન્ય કૂપ અનુપ એ બેહુરે, નાહ્યા નાથ સાથે સંત સહુરે ।।૧૦।।
ધન્ય ભૂમિકા ભાગ્ય અમિતરે, થઈ હરિચરણે અંકિતરે ।
ધન્ય ધન્ય એ શે’રી બજારરે, જીયાં હરિ ફર્યા બહુવારરે ।।૧૧।।
ધન્ય ઘર ઓસરી આંગણાંરે, જીયાં પગલાં થયાં પ્રભુ તણાંરે ।
ધન્ય રાણ્યવાડી ધર્મશાળારે, જીયાં જમ્યાછે સંત સઘળારે ।।૧૨।।
(લાડુ જલેબી સુતરફેણિરે, સેવદલ શિરો ને રોટલી ઝિણિરે ।
દુધપાક ને પુરી કંસારરે, હરિયે હાથે ફેર્યા વારં વારરે ।।૧।।
સાટા ઘેબર ને માલપુડારે, રસ દહીં દુધ મોતિયા રુડારે ।
ફર્યા પંગતમાં પંચ વારરે, જમ્યા સંત થયો જેજે કારરે ।।૨।।)
એહ આદિ બીજાં બહુ સ્થાનરે, જીયાં જમ્યા રમ્યા ભગવાનરે ।
જુવે સર્વે સ્થળ એ સંભારીરે, એક એકથી કલ્યાણકારીરે ।।૧૩।।
ભારે ભાગ્ય છે એ ભૂમિતણાંરે, રમ્યા રાજ રાખી નહિ મણારે ।
જેજે જન જાયગા એ જોશેરે, તે તો અતિ મોટી ખોટ ખોશેરે ।।૧૪।।
લેશે અલભ્ય લાભ અપારરે, તે તો નિશ્ચે જાણો નિર્ધારરે ।
બ્રહ્મમો’લ જાવાને નિસરણીરે, એવી ઘનશ્યામે કરી ઘણીરે ।।૧૫।।
બહુપેરે ઉઘાડ્યાં છે બારરે, અક્ષરધામે જાવા આવારરે ।
બહુ રીત કરી બહુનામીરે, આપ્યાં સુખ રાખી નથી ખામીરે ।।૧૬।।
જે અર્થે અક્ષરથી આવ્યારે, સંગે મુગત સરવે લાવ્યારે ।
તતપર છે તેહ કરવારે, કર્યું એ ધામ બહુ જન તરવારે ।।૧૭।।
કૈંક કરશે દર્શન આવીરે, કૈંક પૂજશે પૂજા લાવીરે ।
કૈંક જોડશે આવીને હાથરે, તે તો થઈ ચુક્યા છે સનાથરે ।।૧૮।।
બેઠા માથેથી મટાડી બીકરે, ઠરી બેસશે ધામમાં ઠીકરે ।
અવશ્ય કરવાનું હતુ તે થયુંરે, પામ્યા ધામ કામ સરી ગયુંરે ।।૧૯।।
તે તો પુરુષોત્તમ પ્રતાપેરે, બહુ ઉદ્ધારિયા જન આપેરે ।
હરિ ધારે તે શું શું ન થાયરે, તેનું આશ્ચર્ય ન માનો કાંયરે ।।૨૦।।
ઇતિ શ્રી સહજાનંદસ્વામી ચરણ કમળ સેવક નિષ્કુલાનંદમુનિ વિરચિતે પુરુષોત્તમપ્રકાશ મધ્યે ષડવિંશઃ પ્રકારઃ ।।૨૬।।