ચોપાઇ
ત્યાંના જાલમસિંહ રાજને, સામૈયું કર્યું નિર્મળ મને । કર્યો સ્નેહવડે સતકાર, નારાયણમુનિનો તેવાર ।।૧।।
દેખ્યા શ્રીહરિ ભાવ્યાછે મન, સોનાને પુષ્પે કર્યું પૂજન । વાજતે ગાજતે તેણી વાર, તેડી ગયાછે ગામ મોઝાર ।।૨।।
પાલખીમાં બેસારીને રાય, નિજ દરબારમાં લઈ જાય । રાજાયે પાલખી લીધી સ્કંધ, પામ્યો શ્રીહરિનો તે સંબંધ ।।૩।।
ગામમાં ફરીને તેણી વાર, ગયા જ્યાં પોતાનો દરબાર । પ્રીતે કર્યા ત્યાં બિરાજમાન, વાલાજીને આપ્યું સનમાન ।।૪।।
કરે મધુર વાણી સ્તવન, શ્રીહરિયે મુને કર્યો પાવન । ભલે પધાર્યા સુંદર શ્યામ, કર્યું પવિત્ર ગૃહ ને ગામ ।।૫।।
એમ કૈને કર્યું છે પૂજન, સોળે ઉપચારે શુભ મન । પછે અર્પ્યાં વસ્ત્ર અલંકાર, વળી ભારે ભેટ તેણી વાર ।।૬।।
રુડાં કરાવ્યાં ભોજન પાન, સંત પાર્ષદ જાુક્ત નિદાન । ત્યારે વાલિડો બોલ્યા વચન, સુણો જાલમસિંહ રાજન ।।૭।।
અમારે ગામ ડભાણમાંય, મહારુદ્ર કરવોછે ત્યાંય । અસુર નડે છે ત્યાં સમક્ષ, માટે ચાલો તમે અમ પક્ષ ।।૮।।
એવું સુણિને જાલમસંગ, બોલ્યા મનમાં કરી ઉમંગ । બહુ સારૂં મારા ભગવાન, કરૂં તન ધન કુરબાન ।।૯।।
મારી પાસે ધનુષછે લક્ષ, લેઈ આવું છું કરવા પક્ષ । મારું સૈન્ય સર્વે પરિવાર, વ્હાલા અર્પું તમને આ વાર ।।૧૦।।
બાપાછે તમારો દરબાર, મારૂં કાંઈ નથી તલભાર । એવાં સુણી રાજાનાં વચન, થયા પ્રગટ પ્રભુ પ્રસન્ન ।।૧૧।।
તેનો દેખીને અપૂર્વ ભાવ, ત્યાં બોલ્યા છે નટવર નાવ । લક્ષ ધનુષનું નથી કામ, દશ હજાર જોયે તે ઠામ ।।૧૨।।
માટે ચાલો થઈને તૈયાર, સૈન્ય લ્યો સંઘાથે આણીવાર । ષટ દિન રહ્યાછે તેઠાર, પછે ચાલવા કર્યો વિચાર ।।૧૩।।
લીધા કિરાત દશ હજાર, બીજા કાઠીના છે અસવાર । સાથે જાલમસિંહ રાજન, તેણે સહિત ચાલ્યા જીવન ।।૧૪।।
એમ પધાર્યા જીવન પ્રાણ, તતકાળ પોચ્યા છે ડભાણ । શ્રીહરિ આવ્યાના સમાચાર, જાણ્યા ડભાણમાં તેણી વાર ।।૧૫।।
સર્વે સામા આવ્યા હરિભક્ત, દોડતા થકા થૈને આશક્ત । બીજાં મનુષ્ય આવ્યાં અપાર, ઘણી ભીડ થઈ છે તેઠાર ।।૧૬।।
ક્ષેત્ર વાવેલાંછે વળી જેહ, કચરાણાં છે સર્વે તેહ । થયા મહારાજ ઘોડે સવાર, ગામમાં પધાર્યા નિરધાર ।।૧૭।।
શુભ મુહૂર્ત જોઇને શ્યામ, યજ્ઞ આરંભ્યો છે તેહ ઠામ । ચાર વેદના બ્રાહ્મણ પાસ, વિધિવત્કામ કરાવે તાસ ।।૧૮।।
એક સહસ્ર બ્રાહ્મણ જેહ, વરુણીમાં વરાવ્યા છે તેહ । પછે કર્યું છે ભૂમિશોધન, વેદવિધિવડેથી પાવન ।।૧૯।।
સોનાનું હળ સુંદર સાર, તેણે પૃથ્વી ખેડાવી એ વાર । કંચનવેદિકા કરી ત્યાંય, યોગ્ય કુંડ રચ્યો તેમાંય ।।૨૦।।
યજ્ઞશાળા બાંધી તતકાળ, મહાઅદ્ભુત અતિવિશાળ । સર્વે સાહિત્ય મંગાવ્યાં પાસ, હુત દ્રવ્ય આદિ ત્યાં પ્રકાશ ।।૨૧।।
આપ્યાં બ્રાહ્મણને ઉપકર્ણ, આસન આદિ વસ્ત્ર આભર્ણ । બેઠા દીક્ષા ધરી અવિનાશ, યજ્ઞકુંડ આગે સુખરાશ ।।૨૨।।
કર્યાં દેવતણાં ત્યાં સ્થાપન, ઘટે તેવી રીતેથી પાવન । એકાદશ રુદ્ર ભાનુ બાર, વિષ્ણુ ગ્રહાદિ સ્થાપ્યાછે સાર ।।૨૩।।
ગણેશાદિનું કર્યું પૂજન, પૂજા કરી વિપ્રની ત્યાં ધન્ય । કર્યો કુંડમાં અગ્નિ સ્થાપન, પછે ચાલતો થયો હવન ।।૨૪।।
વેદમંત્ર ભણી ભણી વિપ્ર, આપે આહુતિ કુંડમાં ક્ષિપ્ર । વિષ્ણુ રુદ્ર બ્રહ્મા આદિ દેવ, લેછે આહુતિ આવીને એવ ।।૨૫।।
એમ દશ દિન સન્મુખ, એવો ચાલ્યો અહોનિશ મખ । હજારો મણ ઘૃત હોમાય, અગ્નિજ્વાલા આકાશે જાય ।।૨૬।।
પોષ શુદિ પૂર્ણી આવી જ્યાંય, થયો પૂર્ણાહુતિ સમો ત્યાંય । દેવબ્રાહ્મણને કર્યા તૃપ્ત, ઘણાં દાન આપ્યાં છે તે ગુપ્ત ।।૨૭।।
રુડાં કરાવ્યાં ભોજન પાન, સંત હરિજનોને તે સ્થાન । યજ્ઞશાળામાં બિરાજ્યા શ્યામ, સદા શામળિયો સુખધામ ।।૨૮।।
બોલ્યા બહુનામીજી વચન, સર્વે ભૂદેવ ધારજ્યો મન । વિપ્રજનને વર્ત્યાની રીત, કૈયે છૈયે તે રાખજ્યો ચિત્ત ।।૨૯।।
દેવદેવીનું કરવું પૂજન, સુરા આમિષ તજી પાવન । અહિંસા એજ છે મોટો ધર્મ, વેદમધ્યે કહ્યો છે તે પરમ ।।૩૦।।
એમ શાસ્ત્ર સંબંધી જે વાત, ઘણી વાર સુધી કરી ખ્યાત । પછે બ્રાહ્મણોને તેણી વાર, આપી દક્ષિણાદાન અપાર ।।૩૧।।
જમાડ્યાંછે ઘણાં ત્યાં મિષ્ટાન્ન, બીજાં આપ્યાં છે અપાર દાન । વળાવ્યા સૌને દેઈને માન, થયા પ્રસન્ન શ્રીભગવાન ।।૩૨।।
કરી મખની સમાપ્તિ ત્યાંય, ચાલવાનું ધાર્યું મનમાંય । બહુ કૃપા કરી ભગવાન, એક માસ રહ્યા તેહ સ્થાન ।।૩૩।।
ત્યાં પટેલ રઘુનાથદાસ, શ્રીહરિને કેછે તે પ્રકાશ । કૃપા રાખીને શ્યામ સુંદર, આંહિ કરાવો મોટું મંદિર ।।૩૪।।
પ્રભુ કે વાડા જાશે આંહિથી, થશે મંદિર રુડું સર્વેથી । વાલિડાના વચનપ્રમાણે, થયું મંદિર એજ ઠેકાણે ।।૩૫।।
પછે ચાલ્યા છે સ્વારી સહિત, ગામ ચલોડે ગયા અજીત । કાણોતર બળોલ શીયાળ, ગયા અડવાળે શ્રીદયાળ ।।૩૬।।
ત્યાંથી સારંગપુર ગયા શ્યામ, જીવાખાચરનું છે જ્યાં ધામ । વળી ચાલ્યા ત્યાંથી સુખકારી, ગઢપુરે ગયા ગિરિધારી ।।૩૭।।
વાલિડો રહ્યા ત્યાં દિન વીસ, ત્યાંથી ગુંડળે ગયા જગદીશ । ત્યાંના રાજા હઠીજી વિશેક, તેને કર્યા પોતાના સેવક ।।૩૮।।
પછે કાલાવડે ગયા માવ, જાદવજીને ત્યાં કરી ભાવ । ત્યાંથી સિધાવ્યા સ્વારી-સહિત, ગામ ભાદરે કરવા હિત ।।૩૯।।
રામજી નામે ત્યાંછે સુતાર, તેને ઘેર જમ્યા નિરધાર । જોડીયે બલાંભે આંબરણ, ધુડકોટે કર્યું છે વિચરણ ।।૪૦।।
ગયા પીપળીયે રુડી પેર, પટેલ ગણેશજીને ઘેર । ત્યાં જમીને ગયા ભેલે ગામ, પધાર્યા પછે માળિયે શ્યામ ।।૪૧।।
ગયા દરબારમાં ભગવાન, પ્રીતે કર્યાં છે ભોજન પાન । પછે આધોઈ થઈ સુખધામ, જઇને રહ્યા ખોખરે ગામ ।।૪૨।।
ત્યાંના લોકને જલનું દુઃખ, કૂપ બનાવ્યો ત્યાં સનમુખ । વળી ચાલ્યા ત્યાંથી ધરી ધીર, ભુજનગરે ગયા નરવીર ।।૪૩।।
ઇતિ શ્રીમદેકાંતિકધર્મપ્રવર્તક શ્રીસહજાનંદસ્વામી શિષ્યભૂમાનંદમુનિ વિરચિતે શ્રીઘનશ્યામલીલામૃતસાગરે ઉત્તરાર્ધે આચાર્ય શ્રી અયોધ્યાપ્રસાદજી રામશરણજી સંવાદે શ્રીહરિ ડભાણમાં યજ્ઞ કરી ભુજનગરે પધાર્યા એ નામે સાઠમો તરંગઃ ।।૬૦।।