રાગ : ગોડી
પદ - ૧
મોરલી વાજે રે મીઠી મોરલી વાજે;
સખી સાંભળને શ્યામળીયાજીની મોરલી વાજે. મો૦ ટેક૦
મીઠી સ્વરે મોહનજીની મોરલી ગાજે;
સાંભળવાને સૈયર મારૂં દિલડું દાઝે. મો૦ ૧
આવે રે અલબેલો વિંટ્યા ગોવાળે ઝાઝે;
ગાતા આવે ગિરધર સુંદર સમાજે. મો૦ ૨
મોર મુગટ ને કાળા કુંડળ વનમાળા રાજે;
નંદકુંવરને નિરખી કોટી કંદર્પ લાજે. મો૦ ૩
પિતાંબરની પલવટ વાળી છત્ર શિર છાજે;
પ્રેમાનંદનો વાલો ચાલો જોવાને કાજે. મો૦ ૪
પદ - ૨
ગાયોની સાથે રે આવે ગાયોની સાથે;
ગાતા આવે ગિરધર ગાયોની સાથે. ગાયો૦ ટેક
મોહનજીએ ધરિયો મુગટ ફૂલનો માથે;
ફુલડાંના હાર ગજરા પે’ર્યા છે નાથે. ગાયો૦ ૧
ફૂલતણા શણગાર સર્વે બીજું નહિ આથે;
વ્રજવનિતા વશ કરવા લીધી મોરલડી હાથે. ગાયો૦ ૨
લટકાં કરતાં આવે વાલો સખા સંગાથે;
વ્રજનારીને વિંધી વાલે ભ્રકુટીને ભાથે. ગાયો૦ ૩
વ્રજવનિતા વાલાને ભેટી ભરીને બાથે;
પ્રેમાનંદ કે’ પુરન કીધી પ્રેમની પાથે. ગાયો૦ ૪
પદ - ૩
વ્રજની નારી રે મોહી વ્રજની નારી;
એની મોરલીને નાદે મોહી વ્રજની નારી. વ્રજ૦ ટેક.
મોરલી વા’લે ગોડી આલાપી સારી;
સાંભળવાને વ્રજની નારી ચડી અટારી. વ્રજ૦ ૧
ફૂલડાંમાં ફૂલ્યા આવે મોહન મોરારી;
અંગો અંગ ઉપર કોટી અનંગ વારી. વ્રજ૦ ૨
નંદકુંવરને નિરખી હૈડે હરખ વધ્યો ભારી;
સર્વે અંગે ફુલી ગોપી પ્રેમની મારી. વ્રજ૦ ૩
મોહનજીની મૂર્તિને ઉરમાં ધારી;
પ્રેમાનંદ કે’ પ્રિતમજી પર પ્રાણ બલિહારી. વ્રજ૦ ૪
પદ - ૪
મોરલી વાઇ રે વા’લે મોરલી વાઇ;
સખી મારૂં મન મોયું વાલે મોરલી વાઇ. મોર૦ ટેક.
વાંસલડીમાં વાલે ગોડી રાગણી ગાઇ;
મીઠે સ્વરે મનડું મારૂં ગયું વિંધાઇ. મોર૦ ૧
ઘેલી સરખી ઘરમાં કામ ન સૂઝે કાંઇ;
મળવા સારૂં મોહનજીને આતુર મનમાંઇ. મોર૦ ૨
મુખડું જોવા ઝંખુ ચડી ઝરૂખે જાઇ,
સાંજ સમે શ્યામળિયો આવ્યા ગાયો ચરાઇ. મોર૦ ૩
નિરખ્યા મેં તો નેણે વેણે બોલાવ્યા બાઇ;
પ્રેમાનંદને નાથ હસીને સાને સમજાઇ. મોર૦ ૪