૭૪. જતેલપરુ જઇ પ્રબોધનીનો ઉત્સવ કર્યો, રંગોત્સવ માટે વડતાલમાં પાકા હોજ બનાવ્યા ને મોટો સમૈયો કરી

Submitted by swaminarayanworld on Wed, 06/07/2011 - 4:04pm

રાગ સામેરી-

ઘણું રહે હરિ ગઢડે, ને આવે જાય બીજે દેશ ।

સંત ફરે સર્વે દેશમાં, કરે હિતનો ઉપદેશ ।।૧।।

લીળા સંભારી લાલની, તેની કરે માંહોમાંહિ વાત ।

ઉતરે નહિ કેફ અંગથી, ઘણું રહે રાજી રળિયાત ।।૨।।

અષ્ટમી ને એકાદશી, ફુલડોલ દીવાળીને દન ।

રામનવમી ને વસંતપંચમી, વાટ જોઇ રહે સહુ જન ।।૩।।

વાટ જોતાં વરતાલમાં, આવ્યા દયાળુ દયા કરી ।

હેત જોઇ હરિજનનાં, તેને દિયે દર્શન ફરીફરી ।।૪।।

ફરે સર્વે દેશમાં, અને જુવે સઘળાં ગામ ।

વરતાલ્ય ડભાણ જેતલપુર, તે કરીયાં નિજધામ ।।૫।।

અલબેલો પધારીયા, ર્કાિતક સુદી એકાદશી ।

તેદિ જેતલપુરે કરી ઉત્સવ, તેડાવિયા સર્વે ઋષિ ।।૬।।

તિયાં જામ ચારનું જાગરણ કરી, ગાયા ગુણ ગોવિંદ તણા ।

રમતાં ગાતાં ગરબીયો, સુખ સંતે તે લીધાં ઘણાં ।।૭।।

નિત્ય નવી લીળા કરે, ભેળા મુનિજનને લહિ ।

પવિત્ર કરે પૃથિવી, ચરણની રજે સહિ ।।૮।।

જીયાં જીયાં જીવન ફર્યાં, તિયાં જનનાં કર્યાં કાજ ।

અનેક જીવ ઉધ્ધારવા, ફરે મુનિ ને મહારાજ ।।૯।।

એમ કરતાં આવિયો, રૂડો તે ફાગણ માસ ।

રમવા રૂડી હુતાસની, હૈયે હરખિયા હરિદાસ ।।૧૦।।

પછી પ્રભુજી બોલિયા, સંતો શોધો સુંદર ઠામ ।

ઓણ કરીએ હુતાસની, એવું ગોતી કાઢો ગામ ।।૧૧।।

વારમવાર વરતાલમાં, ઉત્સવ કર્યા અતિઘણા ।

ખુંદ્યું ખમ્યા તે સતસંગી, ધન્ય જન એમાં નહિ મણા ।।૧૨।।

માટે બીજી જાયગા, જોઇ કાઢો તમે જન ।

સંતે માંડ્યું શોધવા, સુણી વાલ્યમજીનું વચન ।।૧૩।।

બામણગામ ને બોચાસણે, સતસંગી સારા સહિ ।

પણ જળ છાયાની જુગતિ, વરતાલ જેવી બીજે નહિ ।।૧૪।।

વાલ્યમ કહે વરતાલ જેવું, નથી બીજું કોઇ ગામ ।

સતસંગના મધ્યમાં, સુંદર છે એહ ઠામ ।।૧૫।।

જાઓ તમે ત્યાં મોરથી, સારો કરાવજો સમાજ ।

આ દિને અમે આવશું, એમ બોલિયા મહારાજ ।।૧૬।।

વારમવાર વર્ષોવર્ષ, હલાંમણ છે હોજની ।

કરો ચિરાબંધ ચોકસી, થાય સુંદર રમત્ય મોજની ।।૧૭।।

પછી પાકા હોજ કરાવીને, એક ચોતરો ચણાવીઓ ।

અલબેલાને બેસવા, સુંદર સારો બણાવીઓ ।।૧૮।।

પછી શ્રીજી પધારીયા, બેઠા એહ ચોતરે ।

આસપાસ બહુ દાસ દિસે, સુખે સહુ દર્શન કરે ।।૧૯।।

અનેક જન જોઇ રહ્યા, નરનારીનાં વળી વૃંદ ।

શોભે સુંદર શ્યામળો, જેમ તારામંડળમાં ચંદ ।।૨૦।।

દિયે સુખ બહુ દાસને, વળી દયાળુ દયા કરી ।

જન મન રંજન કરવા, કરે લીળા ફરીફરી ।।૨૧।।

કર્યો તો ઉત્સવ આગળે, વળી તેવાનો તેવો કર્યો ।

અતિ આનંદે અલબેલડો, વળી રમે હોળી રંગેભર્યો ।।૨૨।।

લાવ્યા ગુલાલનાં ગાડલાં, તે વહેંચી આપ્યાં સંતને ।

ભર્યા હોજ બેઉ રંગના, રમવા ભક્ત ભગવંતને ।।૨૩।।

પછી અલબેલો ઉભા થઇ, વળી ફેંકી ફાંટું ગુલાલની ।

તે સમાની શોભા મુખથી, કહી ન જાયે લાલની ।।૨૪।।

પછી સખા સજજ થયા, ખેલ ખૂબ ખરો મચાવિયો ।

લાગી ઝડી બહુ રંગની, અરૂણ વર્ણ અંબર થયો ।।૨૫।।

પરસ્પર પિચકારિયોની, છુટે શેડ્યું સામટી ।

આંખ્ય ન દિયે ઉઘાડવા, જાણું આવ્યો ઘન ઘણો ઉલટી ।।૨૬।।

ગુલાલ લાલ નાખે ઘણો, ઝળકે કરમાં કડાં વળી ।

થાય સલાવા તેહના, જાણું ચમકે ઘનમાં વિજળી ।।૨૭।।

રસબસ થયા રસિયો, શોભે સખા રંગમાં લાલ ।

આનંદ દેવા દાસને, એવો કરે અલૌકિક ખ્યાલ ।।૨૮।।

રમતાં રમતાં રંગમાં, વળી પહોર દોયે વહી ગયા ।

હરિ હરિજન હોળી રમતાં, હોડમાં નવ્ય હારીયા ।।૨૯।।

પછી નાથે હાથશું, વળી પાડી તાળી તે ઘડી ।

જીત્યા જીત્યા સહુ આપણે, હવે મેલો પીચકારી પડી ।।૩૦।।

પછી જન મગન થઇને, નાવા ચાલ્યા નીરમાં ।

રંગ સોરંગે શ્યામળો, ઘણું શોભે છે શરીરમાં ।।૩૧।।

નાહિને આવ્યા નાથજી, જન જમાડ્યા ભાવે ભરી ।

પછી મુનિમંડળને, પોતે પિરસ્યું હાથે કરી ।।૩૨।।

જેજેકાર કરી જીવન, આવ્યા પુર બહાર ફરી ।

આવી બેઠા આંબલે, હરિજન ને પોતે હરિ ।।૩૩।।

ત્યાં ગાય પદ ને થાય વાતો, પ્રશ્ન ઉત્તર અતિ ઘણાં ।

એમ સંતને સાંજ સુધી, દીધાં સુખ દર્શન તણાં ।।૩૪।।

પછી હાથ જોડી હરિજન કહે, તમે હિંડોળે બેસો હરિ ।

મનોરથ જન મનના, તમે પુરો પ્રભુ કૃપા કરી ।।૩૫।।

પછી પ્રભુ પ્રસન્ન થઇને, હિંડોળે બેઠા હરિ ।

જને જીવનને મુગુટ ધરી, કરી પૂજા ભાવે ભરી ।।૩૬।।

અંબર સુંદર આભૂષણ, પ્રભુને પહેરાવીયાં ।

કુસુમમાળા કંઠે ર્અિપ, સુંદર છોગાં ધરાવીયાં ।।૩૭।।

પછી ઉતારી આરતી, પ્રેમે પાય લાગ્યા નાથને ।

પછી હરિ હિંડોળે ઝુલી, આપ્યાં સુખ સહુ સાથને ।।૩૮।।

એમ લીળા અતિ ઘણી, કરી કૃપાનિધિયે ।

જનમન રંજન કર્યાં, વાલ્યમે બહુ વિધિએ ।।૩૯।।

એવી રીત્યે કરી ઉત્સવ, પાંચાળે પ્રભુ ગયા ।

સંત સર્વે મંડળી વળી, ગુજરધરમાંહિ રહ્યા ।।૪૦।।

એક જીભે અનંત લીળા, કહીએ મુખથી કેટલી ।

શેષ મહેશ ને શારદા કહે, તોય કહેવાય નહિ તેટલી ।।૪૧।।

અપરમપાર લીળા કરી, ફાગણશુદી પુન્યમ દને ।

કરી લીળા વરતાલમાં, કરાવી હરિજન જોબને ।।૪૨।।

ઇતિ શ્રીમદેકાન્તિકધર્મ પ્રવર્તક શ્રીસહજાનંદસ્વામિ શિષ્ય નિષ્કુળાનંદમુનિ વિરચિતે ભક્તચિંતામણિ મધ્યે વડતાલે ઉત્સવ કર્યો ને રંગે રમ્યા એ નામે ચુંમોતેરમું પ્રકરણમ્ ।।૭૪।।